Van Joske kreeg ik naast een aantal foto’s van schilderijen ook twee putti toegestuurd. “Een putto is in de beeldhouw- en schilderkunst een mollig kinderfiguurtje, bijna altijd mannelijk en meestal naakt. Als het kind vleugeltjes heeft, spreekt men ook van een cherubijntje.”
Dit vond ik een hele leuke, bijzondere ontdekking! Tante Jannie had me namelijk een keer verteld dat Willem Adriaan in zijn jonge jaren een cursus plafondschilderingen maken had gevolgd aan de Rotterdamse Academie.
In het Verslag der Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen te Rotterdam zag ik tweemaal zijn naam staan bij de cursusjaren 1902-1903 en 1903-1904. Het eerste jaar volgde hij de richting: Handteekenen. Het jaar daar op stapte hij over naar de afdeling: Decoratieve Kunsten. Aan het eind van het jaar werd er altijd een wedstrijd georganiseerd voor de leerlingen. Dat jaar was de opdracht: ‘het ontwerp van eene plafondbeschildering in een hal van een museum’. Misschien zijn de putti nog voorstudies uit die tijd.